Ideyalistikong Pagninilay-nilay ng Isang Homo Romantiko 5 ng 5
KARIMLAN
para sa aking sarili
Sumuko na ang araw
Nalusaw sa dulo ng karagatan
Gumapang na ang dilim
Nilamon aking katauhan
Nalusaw sa dulo ng karagatan
Gumapang na ang dilim
Nilamon aking katauhan
Umasa ako sa buwan
Subalit wala ito upang magsilbing tanglaw
Lumingon ako sa mga tala
Ngunit matamlay kanilang kinang
Ngunit matamlay kanilang kinang
Nakabibinging katahimikan
Pumupunit sa karimlan
Nakabubulag na kadiliman
Bumibilanggo sa 'king katawan
Bumibilanggo sa 'king katawan
Sumasagad hanggang buto
Malamig na ihip ng hangin
Eto na naman ako
Binubuwang ng sariling damdamin
Marahil ito na'ng sukdulan
Pagpapa-alipin sa 'king emosyon
Mapait palang katotohanan
Mapait palang katotohanan
Inasahan kong ilusyon
Lakas ko nito'y hinihigop
Lakas ko nito'y hinihigop
Lupasay ako sa panghihina
Kalul'wa ko nito'y dinudurog
Ulirat ko'y nangungulila
Kalul'wa ko nito'y dinudurog
Ulirat ko'y nangungulila
Patuloy ang pagkapit
Sa madilim na pangitain
Patuloy ang pagbulusok
Sa walang hanggang bangin
Sa walang hanggang bangin
Lumalalim na ang gabi
Lumulutang sa kawalan
Lumulutang sa kawalan
Nawawala sa sarili
Nilulunod ng karimlan
Nobyembre 2001
No comments:
Post a Comment